Synchroniciteit

De term synchroniciteit (letterlijk: gelijktijdigheid) is bedacht door Carl Jung in 1930. Hij gebruikte die term voor 'toevallige' samenloop van omstandigheden. Zaken dus die wel met elkaar samenhangen maar niet in een oorzakelijk verband. Het één is niet een logisch gevolg van het ander. Jung noemt als voorbeeld dat een patiënte van hem vertelde over een droom waarin een scarabee voorkwam. Op datzelfde moment vloog een dergelijk insect zijn kamer binnen. En een scarabee is hoogst zeldzaam op de plek waar Jung woonde.

Ik denk dat we het allemaal wel kennen, dingen waarbij je uitroept: dat is ook toevallig!!

Soms hangen synchroniciteiten samen met belangrijke gebeurtenissen, zoals een klok die is blijven stilstaan op het moment dat iemand is overleden.

Een andere keer lijkt het geen enkele betekenis te hebben, alleen maar een knipoog van het universum, van ‘hier ben ik hoor; denk erom dat er meer is tussen hemel en aarde’.

Het kunnen ook tekens van troost zijn: je bent op de goede weg, of het zijn aanwijzingen voor belangrijke en minder belangrijke beslissingen. Begg geeft het volgende voorbeeld van zo’n begeleiding bij een beslissing: ze oriënteerde zich om in Italië te gaan wonen, maar er kwamen allerlei kinken in de kabel, zoals makelaars die zich niet aan afspraken hielden. Toen ze besloot in Schotland te gaan wonen liep het vinden van een woning van een leien dakje.

Kun je synchroniciteiten zelf oproepen?

Ik denk niet dat het mogelijk is om het actief op te roepen, het lijken eerder ervaringen die ons ‘toevallen’, maar je kunt er wel steeds meer voor open staan, waardoor de frequentie schijnt toe te nemen. Er meer voor open staan kun je bereiken door:

1. Het bijzondere ervan te erkennen; het niet afdoen als 'stom toeval' en er niet per se een logische verklaring voor willen vinden. Bij het hierboven gegeven voorbeeld van Begg, zou je kunnen zeggen, “Zo zijn Italianen nu eenmaal” en het verder niet als signaal oppakken. Als je je wel voor het bijzondere openstelt zie je misschien de diepere betekenis, maar je hebt ook altijd de vrijheid om daar aan voorbij te gaan.

2. Je eigen gedachtestroom af en toe stil te zetten, waardoor je ontvankelijker wordt voor intuïtieve en paranormale ingevingen. Zie ook meditatie

3. Anders gaan kijken naar ‘normale’ ervaringen. Stel dat je geïrriteerd raakt omdat een stoplicht net op rood springt. Het feit dat je je ergert over het stoplicht, wil zeggen dat er iets aan de hand is. Het kan een aanwijzing zijn dat je je moet onthaasten, maar het kan ook betekenen dat je wordt tegengehouden, dat je op dit moment beter niet kunt gaan, naar waartoe je op weg was. Je eigen gevoel van opluchting kan je vertellen welke betekenis juist is.

4. Zo spontaan mogelijk zijn. Als je een ingeving hebt doe het dan als het kan meteen, dat geeft je de beste kans om in de stroom van het universum mee te gaan.

Litt.:

Deike Begg: Toevallig wel!?

Den Haag: Synthese-Miranda, 2002

Wayne Dyer: Eerst geloven, dan zien.

Utrecht: Bruna.

Gerben Hellinga. De Wintervlinder.

Amsterdam: Bakker, 1997

Carl Jung: Synchronicity: An Acausal Connecting Principle.

Routledge & Kegan Paul, 1955
Marianne Williamson: Terugkeer naar Liefde.

Groningen: de Zaak, 1992.

Ashok Bedi: Messages from the soul

tijdschrift artikelen links